İnce bağırsağın incelendiği testler, teşhis ve evreleme amacıyla kullanılır.

İnce bağırsak ve çevresinin görüntülenmesini sağlayan yöntemler tanının konmasını ve kanserin yayılımının tespitini sağlar. Kanser hücrelerinin yayılımının miktarının tespitine evreleme denir.

Tedavi planlanırken, ince bağırsak kanserinin tipinin bilinmesi ve tümörün cerrahi olarak çıkartılıp çıkartılamayacağının bilinmesi önemlidir. Teşhis, tanı ve evreleme için yapılan test ve yöntemler aynı zamanda yapılmaktadır. Aşağıdaki test ve yöntemler kullanılmaktadır:

• Fizik muayene ve anamnez: Sağlık genel belirtilerinin durumu ve anormal durumların tespiti için yapılan genel vücut muayenesi. Hastanın sağlık alışkanlıklarının ve geçmiş hastalıklarının ve tedavilerinin değerlendirilmesi
• Kan testleri: Vücutta organ ve dokuların salgıladığı maddelerin miktarlarının ölçülebilmesi amacıyla kan örneklerinin değerlendirildiği işlemdir. Normal olmayan (yüksek veya normalden düşük) maddeler organ veya dokudaki hastalığın belirtisi olabilir.
• Karaciğer fonksiyon testleri: Karaciğerden kana salınan bazı maddelerin ölçülebilmesi amacıyla kan örneklerinin değerlendirildiği işlemdir. Normalden yüksek miktarlar ince bağırsak kanserinin sebep olduğu karaciğer rahatsızlıklarını gösterebilir.
• Karın röntgeni: Karın içindeki organların X ışını ile görüntülenmesi. X ışınları vücuttan geçerek film üzerine düşerek vücut içinin görüntülenmesini sağlayan enerjidir.
• Baryum enema: Alt sindirim sisteminin seri röntgenlerle görüntülenmesi. Rektumdan baryum (beyaz-gümüş metalik bileşik) içeren sıvı verilir. Baryum alt sindirim sistemi yüzeyini kaplar ve seri röntgenler çekilir. Bu işleme ayrıca alt sindirim sisteminin görüntülenmesi de denir.
• Gaitada gizli kan testi: sadece mikroskop altında görülebilecek miktarda olan kanın dışkıda araştırılması. Dışkıdan alınan küçük örnekler özel kartlara konarak laboratuarda test amacıyla doktor tarafından değerlendirilir.
• Üst endoskopi: özofagus, mide, ve duedenumun (ince barsağın mide komşuluğundaki ilk kısmı) içten izlendiği yöntem. Endoskop (ince ve hareketli) ağızdan sokularak özofagus, mide, ve duedenum değerlendirilir. Doku örnekleri biopsi amacıyla alınabilir.
• Üst sindirim sistemi görüntülemesi: özofagus, mide, ve duedenumun röntgenle değerlendirilmesi. Hastaya baryum (beyaz-gümüş metalik bileşik) içeren sıvı içirilir. Sıvı özofagus, mide, ve ince barsağı kaplar. Röntgen filmleri baryumun hareketi ile farklı zamanlarda çekilerek üst sindirim sistemi görüntülenir.
• Biopsi: kanserin tespiti amacıyla doku veya hücrelerin çıkartılarak mikroskop altında incelenmesi işlemi. Endoskopi sırasında yapılabilir. Örnekler patolog tarafından kanser açısından değerlendirilir.
• BT (bilgisayarlı tomografi): farklı açılardan vücudun iç kısmının ayrıntılı olarak değerlendirildiği film yöntemi. Bu filmler bilgisayara bağlı bir röntgen cihazı tarafından çekilir. Organların daha iyi görüntülenebilmesi amacıyla hastaya boyar madde içirilebilir veya damardan verilebilir. Bu işleme bilgisayarlı aksiyel tomografi de denilmektedir.
• Lenf bezi biopsisi: lenf nodunun bir kısmının veya tamamının çıkarılması. Patolog dokuyu kanser hücreleri açısından değerlendirir. • Laparatomi: hastalığın belirtilerinin değerlendirilmesi amacıyla karın duvarı ortasına yapılan kesi ile karın içi organların değerlendirildiği cerrahi işlem. Kesinin uzunluğu laparotominin nedenine göre değişir. Bazen organ veya doku örnekleri biopsi amacıyla çıkarılabilir.